30 e-AUTO SERVICE MANAGER 04 - 2021 WARSZTAT POWRÓT DO PODSTAW: JAK DZIAŁAJĄ CEWKI ZAPŁONOWE? Historia cewki zapłonowej Choć współczesne układy zapłonowe z cewkami zapłonowymi znacznie różnią się od pierwszych układów zapłonowych – głównie ze względu na zastosowanie elektroniki – to wciąż bazują na rozwiązaniach, które zostały opracowane ponad 100 lat temu. Wynalezienie układu zapłonowego wykorzystującego cewkę zapłonową przypisuje się amerykańskiemu wynalazcy Charlesowi Ketteringowi. Około roku 1910/1911 opracował on układ zapłonowy dla jednego z największych producentów aut. Zastosowanie efektywnego układu zapłonowego z cewką zapłonową było możliwe dzięki zastosowaniu akumulatora, który zasilał również elektryczny rozrusznik silnika. Wszystkie układy zapłonowe nowoczesnych silników benzynowych wykorzystują cewki zapłonowe, których zadaniem jest wytworzenie wysokiego napięcia wymaganego do przeskoku iskry pomiędzy elektrodami świecy zapłonowej. W poniższym artykule DENSO szczegółowo omówiono zjawisko elektromagnetyzmu, dzięki któremu działają cewki zapłonowe. Akumulator, generator i udoskonalony układ elektryczny pojazdu zapewniały cewce zapłonowej stosunkowo stabilne zasilanie elektryczne. W układzie zapłonowym Ketteringa (rys. 1) do uzyskania wysokiego napięcia została wykorzystana pojedyncza cewka zapłonowa. Wysokie napięcie z cewki zapłonowej było przekazywane do tzw. palca rozdzielacza, który przekazywał je bezkontaktowo – przez szczelinę powietrzną, kolejno do elektrod zamontowanych w kopułce rozdzielacza zapłonu (jedna elektroda jest przypisana jednemu cylindrowi). Elektrody kopułki rozdzielacza były połączone przewodami zapłonowymi ze świecami zapłonowymi, w takiej kolejności, że możliwe było przekazywanie Rys. 1: Główne elementy układu zapłonowego Ketteringa
RkJQdWJsaXNoZXIy ODk4Nzg=