31 e-AUTO SERVICE MANAGER 04 - 2021 WARSZTAT wysokiego napięcia do świec zapłonowych poszczególnych cylindrów, w kolejności występowania w nich zapłonów. Układ zapłonowy Ketteringa stał się praktycznie jedynym typem układu zapłonowego stosowanym w masowo produkowanych samochodach z silnikiem z zapłonem iskrowym, do momentu, kiedy w latach 70-tych i 80-tych XX w. rozpoczęto zastępowanie mechanicznych układów zapłonowych przez układy zapłonowe wyzwalane i kontrolowane elektronicznie. Podstawy działania cewek zapłonowych Aby możliwe było generowanie wysokiego napięcia, cewki zapłonowe wykorzystują zależności pomiędzy elektrycznością a magnetyzmem. Jeśli prąd elektryczny płynie przez przewodnik elektryczny, taki jak cewka zwinięta z drutu, to wokół niej powstaje pole magnetyczne (Rys. 2). W polu magnetycznym – a mówiąc dokładniej w strumieniu magnetycznym – jest gromadzona energia. Można ją powtórnie przekształcić w energię elektryczną. Gdy włączany jest przepływ prądu elektrycznego, jego natężenie stopniowo, szybko rośnie, aż do osiągnięcia stałej maksymalnej wartości. Jednocześnie stopniowo rośnie natężenie pola (strumienia) magnetycznego. Gdy natężenie prądu osiąga stałą maksymalną wartość, również natężenie pola magnetycznego osiąga stałą maksymalną wartość. W chwili wyłączenia prądu elektrycznego, pole magnetyczne zaczyna zanikać, a w uzwojeniu cewki generuje się prąd. Na natężenie pola magnetycznego wpływ mają dwa główne czynniki: 1) Zwiększenie natężenia prądu zasilającego cewkę zwiększa natężenie pola magnetycznego. 2) Zwiększenie liczby zwojów cewki zwiększa natężenie pola magnetycznego. Wykorzystanie zmiennego pola magnetycznego do indukcji prądu elektrycznego Jeżeli zwoje cewki są objęte przez pole magnetyczne o zmiennym natężeniu lub pole magnetyczne będące w ruchu względem cewki, to w zwojach Rys. 2: Wytwarzanie pola magnetycznego przez przepływ prądu elektrycznego przez cewkę
RkJQdWJsaXNoZXIy ODk4Nzg=